"ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ"
Να λοιπόν που το καλεντάρι μας έφερε μια ανάσα από άλλη μια εκλογική διαδικασία. Η πολιτική στο προσκήνιο. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές ανέκαθεν ευνοούσαν το βάπτισμα του πυρρός σε όσους φιλοδοξούσαν να θέσουν εαυτόν υποψήφιο. Οξύμωρο σχήμα σε μια εποχή πλήρους απαξίωσης του πολιτικού συστήματος οι υποψηφιότητες να είναι τόσο μαζικές ώστε το ανέκδοτο του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου να δεσπόζει στα social media.
Θα πει κανείς: Να οι πολίτες απηυδησμένοι βγαίνουν μπροστά!
Θα πω εγώ: Προσοχή!
Κι εξηγούμαι:
Υποστηρίζουμε πως το πολιτικό μας σύστημα όπως αυτό εκπροσωπείται από τα πρόσωπα τα οποία βρίσκονται στο προσκήνιο τις τελευταίες δεκαετίες έχει ξοφλήσει. Θέλουμε ανανέωση. Συμφωνώ. Μόνο που η ανανέωση προκειμένου να αποδειχθεί ουσιώδης οφείλει να μην αφορά μόνο τα πρόσωπα αλλά πρωτίστως ιδέες και νοοτροπίες.
Βλέπω νέα πρόσωπα, νεαρά σε ηλικία να θέτουν υποψηφιότητα σε αυτές τις εκλογές και να διεκδικούν την ψήφο μας με μοναδικό επιχείρημα το εμφανές και αυτονόητο: Το νεαρό της ηλικίας τους. Πέραν τούτου ουδέν το πρωτότυπο ή το διαφορετικό.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται κατά τη γνώμη μου ο κρίσιμος παράγοντας της αποτυχίας του πολιτικού μας συστήματος. Το πρόβλημα στη χώρα μας (και όχι μόνο) δεν είναι οι πολιτικοί αλλά οι ψηφοφόροι. Συνεπώς δεν δύναται τούτο να λυθεί μετατοπίζοντας απλώς κάποιους από αυτούς σε εκλέξιμους ρόλους.
Για να αποκτήσουμε καλύτερους πολιτικούς πρέπει απαραιτήτως να εκπαιδευτούμε ως ψηφοφόροι.
Πρώτα και κύρια είναι ανάγκη να αντιληφθούμε πως η πολιτική δεν ασκείται μόνο μέσω των θεσμικών οργάνων.
Τουναντίον πολιτική οφείλει να ασκεί ο καθένας μας στην καθημερινή του ιδιωτική ζωή. Εκφέροντας κανείς άποψη στο στενό του οικογενειακό ή φιλικό περίγυρο για θέματα τα οποία αφορούν τη κοινωνία μας, προσφέρει τροφή για σκέψη σε κοντινούς ανθρώπους, ευαισθητοποιόντας τους πιθανόν να πράξουν αναλόγως, έτσι ώστε η επιρροή των απόψεων τους να διαχυθεί σε ευρύτερο πριβάλλον.
Επιπλέον οφείλουμε να διακρίνουμε πως οι καλές προθέσεις όσων θέλουν να συνεισφέρουν στην πολιτική δεν πρόκειται να αποδώσουν εάν δε συνοδεύονται από στέρεη παιδεία και σε βάθος ενημέρωση.
Όσοι εισέρχονται στον πολιτικό στίβο ευαγγελίζονται την ηθική ακεραιότητα τους ως δήθεν σωσίβιο στη διαφθορά του υφιστάμενου status quo. Εδώ λοιπόν ο «εκπαιδευμένος» ψηφοφόρος πρέπει να γνωρίζει τούτο: Ο άνθρωπος είναι εξ’ ορισμού όν ανήθικο. Είναι επιρρεπής στην αμαρτία. Αδάμ.
Υπάρχει όμως ελπίδα: Ο συνδιασμός μόρφωσης, κουλτούρας και αισθητικής μπορεί να υψώσει ισχυρό ανάχωμα στη διαφθορά. Διαμορφώνει αξιακά πρώτυπα. Καθιστά σαφείς τις συνέπειες της ανομίας σε βαθμό μη διαχειρίσιμο από τέτοιου είδους προσωπικότητες. Συνεπώς οι αντιστάσεις τους προκύπτουν ισχυρές.
Βεβαίως οι αγαθές και τίμιες προθέσεις απαιτούν πολιτικές ιδέες και εφαρμόσιμες πρακτικές προκειμένου να μετουσιωθούν σε επωφελείς πράξεις. Σε αυτό ακριβώς το σημείο έγκειται η σημασία της ενημέρωσης. Δε νοείται άνθρωπος να μην ενημερώνεται διαρκώς για το τι συμβαίνει από άκρη σε άκρη σε αυτόν τον πλανήτη. Ζούμε στην εποχή όπου οι πληροφορίες «ταξιδεύουν» γρηγορότερα της ταχύτητας του φωτός και είναι αδιανόητο υποψήφιοι πολιτικοί να έχουν ελλιπή αντίληψη όχι μόνο για τα σύγχρονα γεγονότα αλλά και για κρίσιμες ιστορικές περιόδους.
Τέλος σημαντικότερο όλων είναι να συνειδητοποίσουμε ότι η πολιτική είναι μια διαρκής καθημερινή διαδικασία η οποία δεν περιορίζεται μονάχα στη διάρκεια κάθε προεκλογικής περιόδου. Συνεπώς πηγαίνοντας αύριο στην κάλπη πριν αποφασίσεις διέκρινε την όψιμη ματαιοδοξία όσων η ενασχόληση με τα κοινά αφορά αποκλειστικά τον τελευταίο μήνα πριν τις εκλογές, από την πολιτική συνείδηση όσων έχουν εμπλακεί με αυτήν σε χρόνο ανύποπτο.